Małe dziecko

Gorączka trzydniowa jest często spotykaną chorobą zakaźną u dzieci. Nie wywołuje ona groźnych powikłań, należy ją jednak w porę zdiagnozować. Wysoka temperatura towarzysząca chorobie, sięga nawet 40°C. Poza gorączką najczęściej nie obserwuje się u dziecka żadnych niepokojących objawów- maluszek nie kaszle, nie kicha, nie boli go dziąsło od wyrzynającego się ząbka ani ucho.

Maluchy zapadają na „trzydniówkę” zwykle między 6 a 36. miesiącem życia. Wywołuje ją wirus Human herpesvirus 6 (HHV6). Jego nosicielami są na ogół dorośli, którzy zarażą swoje dzieci poprzez ślinę. Od momentu zarażenia do wystąpienia pierwszych objawów mija od 5 do 15 dni, sama zaś choroba trwa ok. 3-6dni.Najczęstszym symptomem infekcji jest wysoka temperatura, czasem jednak mogą wystąpić zmiany w gardle, kaszel, katar i biegunka, jak również powiększenie węzłów chłonnych na szyi, czy też drgawki gorączkowe. Temperatura utrzymuje się 2-3 dni, potem spada a na brzuszku dziecka występują drobne, jasnoróżowe plamki. Z tułowia wysypka rozprzestrzenia się na ręce, nogi i szyję maluszka. Plamki dość szybko bledną i po kilku dniach znikają samoistnie. Wystąpienie wysypki zapowiada koniec choroby- dziecko przestaje wówczas zarażać i poprawia się stan jego zdrowia.

W sytuacji wystąpienia wysokiej gorączki nie należy zwlekać, lecz natychmiast zgłosić się do lekarza. Wysoka temperatura zwiastuje nie tylko rumień łagodny, lecz również szereg znacznie poważniejszych chorób dziecięcych. W pierwszym etapie choroby trudno postawić poprawną diagnozę. Pediatra dokładnie osłuchuje dziecko, sprawdza, czy jego gardło nie jest przekrwione, i czy maluszek nie ząbkuje. Ogląda także uszy i nos dziecka, pyta o częstotliwość wypróżnień. Specjalista powinien również wykluczyć  zapalenie dróg moczowych i zbadać szkraba pod kątem zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Niekiedy sama wysypka może okazać się dla lekarza myląca- przypomina bowiem różyczkę, odrę, a nawet szkarlatynę.

Gorączka trzydniowa jest chorobą wirusową, dlatego też nie zwalcza się jej przyczyn, a jedynie łagodzi objawy. Należy przykładać dziecku letnie okłady na czoło, kark, pachwiny i pachy lub przecierać ciało malca gąbką- zmoczoną letnią wodą. Można również zawinąć malcowi wokół łydek zwilżone ręczniki.

Kiedy tylko temperatura przekroczy 38.5 °C należy podać dziecku lek przeciwgorączkowy. Dla maluchów zalecane są preparaty zawierające paracetamol lub ibuprofen. Różnią się one składem chemicznym i sposobem oraz czasem działania. Dzieciom od pierwszych dni życia zaleca się podawanie leków z paracetamolem- są one dostępne w postaci czopków, zawiesiny i kropli. Niemowlętom, które ukończyły 3 miesiąc życia można podawać leki z ibuprofenem – czopki lub zawiesinę.

Trzeba pamiętać o tym, że dzieciom do 12. roku życia nie wolno podawać aspiryny, polopiryny, ani innych substancji zawierających kwas acetylosalicylowy. Może to wywołać objawy bardzo niebezpiecznej choroby- zespołu Reye’a. Powoduje ona poważne zmiany w narządach wewnętrznych- głównie w wątrobie i mózgu. Jeśli, mimo podania leków przeciwgorączkowych, temperatura nie spada, trzeba wykapać dziecko w letniej wodzie (temperatura kąpieli może być niższa maksymalnie 2°C od temperatury ciała dziecka). Kiedy żaden ze sposobów nie przynosi rezultatu, trzeba niezwłocznie wezwać pogotowie. W sytuacji napadu drgawek u dziecka układa się je w bezpiecznej pozycji- na boku.

Przez pierwsze dni choroby dziecko powinno zostać w łóżku pod lekkim okryciem. Nie wolno przegrzewać malca, bo może to doprowadzić u niego do skoku temperatury ciała. Najlepiej ubrać szkraba w lekką, bawełnianą piżamkę, gdyż będzie się mocno pocił. Obfite poty prowadzą do odwodnienia, dlatego należy dbać by malec dużo pił- najlepiej niegazowaną wodę, herbatki owocowe (szczególnie z lipy, z czarnego bzu lub malinową) oraz soki- warzywne i owocowe.

Gorączkujące dziecko może stracić na kilka dni apetyt. Podajemy wówczas maluszkowi lekkostrawne posiłki, które lubi konsumować. Nie zmuszamy szkraba do jedzenia- ważne by w czasie choroby dużo pił. Mamy karmiące naturalnie powinny jak najczęściej przystawiać dziecko do piersi.

Gorączka trzydniowa jest dość uciążliwą chorobą. Nie ma skutecznej metody zapobiegającej temu schorzeniu, pocieszające jest jednak to, że malec, który raz zachoruje na „trzydniówkę”, uodparnia się na nią na całe życie.