Ciąża i Porod

Wiele kobiet w pierwszej ciąży obawia się, że nie rozpoznają początku porodu, nie dojadą na czas do szpitala, będą zmuszone prowadzić wyścig z czasem, by udało im się dotrzeć na miejsce, zanim urodzą. Te, dość katastroficzne wizje, mają swoje uzasadnienie w obawie przed nieznanym. Pierwszy poród to dla najbardziej nawet przygotowanej kobiety, tak naprawdę wielka niewiadoma.

Dopiero doświadczając wszystkiego na własnej skórze jest się w stanie naprawdę zrozumieć jak to jest, jak długo trwa i od tego czasu popularne w filmach akcji sceny porodów w windzie czy taksówce uznać za przesadzone i na pewno nadużywane.

Pierwszym sygnałem, że poród niedługo się zacznie jest odejście czopa śluzowego, który dotąd chronił szyjkę macicy. Czop może być podbarwiony krwią i może odejść nawet kilka dni przed porodem, przygotowując kobietę do początku akcji porodowej. Sygnałem, który jest dość powszechny, jest odejście wód płodowych. Może ono wyglądać w dwojaki sposób: albo wody płodowe wyleją się dużym strumieniem, albo też będą sączyć się powoli. Po odejściu wód płodowych należy natychmiast zgłosić się do szpitala, nawet jeśli nie odczuwamy jeszcze skurczy.

Najpewniejszym objawem rozpoczynającego się porodu są regularne skurcze macicy. Mogą na początku przypominać tępy ból pleców lub bóle menstruacyjne. Ważne, abyś mierzyła odstępy między skurczami. Przez godzinę zapisuj czas wystąpienia skurczy, pozwoli to sprawdzić, czy odstępy czasu zmniejszają się, a skurcze trwają odpowiednio długo. Ustal wcześniej z lekarzem prowadzącym ciążę w jakich odstępach skurczy powinnaś wybrać się do szpitala. Nie jest konieczne jechanie tam natychmiast, gdy poczujesz skurcze porodowe,  istnieje prawdopodobieństwo, że są to silniejsze skurcze Braxtona-Hicksa i ustąpią po pewnym czasie.

Skurcze porodowe są regularne i z czasem stają się coraz mocniejsze. Jeśli zdecydujesz się na przyjazd do szpitala, zostaniesz przyjęta przez położną, która sprawdzi Twoją kartę przebiegu ciąży i przeprowadzi z Tobą wywiad. Później będziesz mogła się przebrać i zostaniesz zbadana – położna zmierzy Ci ciśnienie, prawdopodobnie przeprowadzi też badanie wewnętrzne, aby określić rozwarcie szyjki macicy. Następnie zbada dziecko – sprawdzi jego położenie, wysłucha bicia serca, być może podepnie Cię do aparatury KTG. Jeśli będziesz chciała, może podłączyć Ci lewatywę.

Gdy wszystkie czynności przygotowujące do porodu zostaną wykonane, możesz wziąć prysznic i przejść na salę porodową. Zapoznaj się ze sprzętami, które się w niej znajdują – mają one pomóc Ci w porodzie. Jeśli nie wiesz, w jaki sposób korzystać z poszczególnych przedmiotów, pytaj. Od tego momentu koncentruj wszystkie siły i myśli na sobie. Staraj  się rozpoznać rytm porodu, obserwuj swój organizm. Między skurczami, kiedy jeszcze nie są zbyt częste, rozmawiaj z partnerem, spaceruj, aby przyspieszyć akcję porodową, ćwicz. To czas, kiedy powinnaś wypróbowywać różne pozycje pomagające zmniejszać odczuwanie bólu, aby w kolejnych fazach porodu nie tracić energii na poszukiwania, a móc skupić się na korzystaniu z tych, które uznasz za najlepsze dla siebie.

W trakcie trwania porodu powinna Ci towarzyszyć świadomość, że z każdą chwilą jesteś bliżej swojego maleństwa, każdy wysiłek i każdy skurcz przechodzą do przeszłości, przybliżając Was do wspólnej przyszłości. Spróbuj traktować tę myśl, jako mobilizację do działania. Wyobraź sobie, że każda upływająca sekunda przybliża Was do siebie, i już niedługo będziesz mogła tulić w ramionach swój mały skarb.

Powodzenia :)